LEWE LÄSER

In dei sesstiger Johrn vant vorige Johrhunnert süng Alexandra da Lied
„Mein Freund der Baum“ un aale süngen mit, of jung of olt. Dat giff nich väle Wöör, dei so faoken in'n Mund naohmen werd as „Fründ" of „Fründschop".

Väle Lüe hebbt kienen Fründ un pfläget kiene Fründschop. Sei sünd mit ehre Gedanken un Gefeuhle alleine, meent, dat sei dormit alleine taurechte kaomen daut, hebbt sick trüggetrucken.

ViUichde bruket sei of vermisset sei nich dat fraidige of helpende Wort, den Raot of dat Waohrschaun, dat ut dat Harte van einen Fründ kaomen deit.

Et giff aober uck Lü dei aaler Welt Fründe sünd; villich de blot för einen Ogenblick, för ein poor Stunden of Daoge. Besünners dei jungen Lüe sünd riek an Fründe un Fründschoppen. Man siidd sick, man schnacket mit'n anner, is 'n poor Daoge tauhope, un - man heff weer einen Fründ mehr.

Doch mit dat Oller wedd dat meisttiets einsaom un stille; dei echten Fründe werd minner. Un dann wedd ers dütlick, dat dei wohre Fründ ein Geschenk is, dat faoken blot so selten vörkaomen deit as ein kostbaorer Edelstein. Kennt doch de wohre Fründ dat Feuhlen un Denken as nicheine anners. Faste un stark, sicher un tauverlässig den annern bistaohn in gauen un leipen Tieden, dat is dei Unnegrrund för dat Fundament, up dat sick ers eine echte Fründschop upbauen lett.

Doch wecker so einen Fründ heff, „dem der große Wurf gelungen, eines Freundes Freund zu sein", dei draff in dat Lied mit instimmen, dat Schiller up den Götterfunken der Fraide anstimmet heff.

 Franz Schwalm

Seggwiesen över Fründschup

Een Fründschup breckt nich,
meisttiets verdröögt se.

 (Marianne Scheelken)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 Een goden Naver is bäter as`n wieden Fründ.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De mi vörwarnt, is mien Fründ;

De mi nawarnt, hett mi`t günnt.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

 Wat Vadder, wat Fründ! Wenn du kien Geld hest,

bliev mi van Lief.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De den Düvel to`n Fründ hett, hett dat goot in de Höll.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Bi Mien un Dien hollt de Fründschup up.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Wilfried Harms  bild:c.stölting

„In Wiefelstä is Platt jümmers noch hooch in'n Tell“

Wi snackt mit Wilfried Harms,
Organisator van de „Nutteler Kaminabende"
 

VON ERHARD BRÜCHERT
 

FRAAG:
Siet 1988 hebbt Ji in 'n Gasthof Claußen de „Nutteler Kaminabende" organiseert. In 'n Februar weer nu de 75. Abend. Wo lopen de Abende aff?
 

HARMS:
To de Nutteler Kaminabende „An't open Füür" laad ik Lüe in, de anner Minschen wat to seggen hebbt, de veel beleevt of wat Besünners up'e Benen stellt hebbt. De vertellt denn wat darvan un leest wat vör.
 

FRAAG:
Ji sünd keen plattdüütsch Vereen. Wo kaamt Ji an de Schrievers un an de Tohörers ran?
 

HARMS:
Ik bün ja sülben een plattdüütsch Schrieversmann un kenn 'n beten wat van de plattdüütsch Literatur. Dar findt sik jümmers woller Lüe, de ik allerbest mal na Nuttel inladen kann. Man dat sünd ja nich blots Schrieverslüe. Darto lees ik de Zeitung „mit de Scheer". Wat ik funnen un utsneden hebb, sammel ik in een lüttjen Kasten. Dat helpt mi denn in tokamen Tieden. De Tohörers ward dat ut de Zeitung wies, wenn woller een Kaminabend anseggt is.

FRAAG:
Wovöl Tohörers hebbt Ji meesttieds?
 

HARMS:
Bi all de Kaminabende sünd meist tominnst 50 Besökers dar. Kann angahn, wenn dar denn 'n ganz bekannten Gast is, dat ok mehr at 70 Lüe kaamt. Denn geiht't af un an ok mal van't Kaminzimmer in'n Saal. 

FRAAG:
Is dat Interesse an dat Plattdüütsche in Wiefelstä un ümto in de leste Johrn grötter wurm?

HARMS:
Ik glööv dat woll. In Wiefelstä un in't heel Ammerland is Plattdüütsch jümmers noch hooch in'n Tell. Dat ward noch faken snackt un höört för vele Minschen Dag för Dag eenfach darto - ok bi vele Lüe, de dat nich snacken doot, aver best verstaht. Ganz veel helpt ok, dat dat bi de meisten Scholen een „Plattdüütsch-AG" geven deit. De Kinner dreegt dat denn ok na Huus hen.
 

FRAAG:
Willt de Lü enkelde Themen lewer up Platt as up Hoch höörn?
 

HARMS:
Bi de Nutteler Kaminabende ward Plattdüütsch snackt!
 

FRAAG:
Wo is dat mit de jung Lü: Kann een de vandag ok noch för „Kaminabende" interesseeren?
 

HARMS:
Dat versteiht sik meist van sülven, dat junge Lüe nich so faken bi een Kaminabend to sehn sünd. Dat weer seker ok in verleden Tieden nich veel anners. Aver ok junge Lüe kaamt mal in de Jahren un denn schüllt se woll Pläseer an sockse Aart van Verantsalten finnen, just at ehre Öllern un Vöröllern ok.
 

FRAAG: Wo laang warrt dat de „Nutteler Kaminabende" noch gäben^?
 

HARMS: Ja, dat weer moi, wenn een in'e Tokumst kie- ken kunn. In'n November- Maand 2008 gifft dat de Nutteler Kaminabende twintig Jahr, denn schall dat tweete Book „An't open Füür" rutkamen... un mien „Zedel-Kasten" gifft noch düchtig wat her!

Mien Gedicht

Günn mi een Woort

Ik bün in Bedröövnis un kaam na di her. Du wullst mi geern helpen. Of weeßst du 't nich mehr?

Dien Raat heff ik nödig, wiel 'k di doch jüst troo.
Ik mutt mit di snacken. Man lusterst du to?

Du seggst, dat du' t hild hest, upstunns gar kien Tiet.
Dien Fründ deit di ropen;

du schuffst em bisiet.
Us Fründschupp duurt ewig" —
Of sä'st du' 't nich so?
Ik will mit di snacken.
Du lusterst nich to.

Günter Kühn